Vonik Design
Digitaal en analoog
Een aantal jaar geleden gooide Esther de Korte van Vonik Design volledig het roer om. Na jaren alleen maar digitaal getekend te hebben was het tijd om ook weer ‘echt’ met de hand te gaan werken. Sinds die omslag werkt de Amsterdamse maker onder andere aan muurschilderingen, lino prints en keramieken kunst. Nu heeft zij een prettige 50/50 balans gevonden tussen digitaal en analoog werk.
Het maakproces
De lino’s die Esther bij The Maker Store verkoopt, zijn volledig handgemaakt, waardoor iedere print er net iets anders uit komt te zien. “Lino drukken is eigenlijk gewoon stempels maken, als je het heel plat wil zeggen. Daar heb je allerlei verschillende materialen voor, bijvoorbeeld traditioneel linolium, hout of rubber. Zelf werk ik meestal met rubber, daar krijg je minder snel pijnlijke vingers van."
"Voordat ik aan een project begin, ga ik schetsen. Dan heb ik zo’n 20 of 30 ideeën in mijn hoofd, waar er uiteindelijk één van overblijft. Die schets trek ik vervolgens over op dat rubber en daaruitmaak ik de stempel. Als alles uitgesneden en gegutst is maak ik een test druk. Daarvoor leg ik het papier op de lino, druk ik alles aan met een ‘baren’ (kleine handpers) en hang ik ze op in mijn kamertje aan een waslijn. Meestal maak ik na de test nog wat kleine aanpassingen, en dan is de print klaar voor productie”
Inspiratie
Op de prints van Esther staan vaak dieren of planten afgebeeld. Voor de Amsterdammer is de natuur een plek waar ze de meeste inspiratie vandaan haalt.
“Toen ik jonger was dacht ik altijd dat ik een stadsmens was, maar nu ik wat ouder word, merk ik dat ik me steeds meer op mijn gemak in de natuur voel. Ik ga in de zomer vaak 4 tot 5 weken op vakantie naar een natuurrijke omgeving. Tijdens die vakantie hou ik een reisdagboek bij met hier en daar een tekening. Alle indrukken van die vakantie sudderen nog zo’n 2 a 3 maanden in m’n achterhoofd, waaruit er veel ideeën ontstaan.”
Het leukste aan creatief bezig zijn, vindt Esther dat het haar zo afleidt van de echte wereld. “Als je achter de computer zit, kijk je toch iedere vijftien minuten naar hoe laat het is of check je even snel het nieuws. Maar wanneer ik met mijn handen werk, kan ik helemaal verzinken in de tijd. Dat is bijna een therapeutisch gevoel. Bovendien ben ik vrij perfectionistisch en op de computer kun je alles tot in de oneindigheid aanpassen. Het analoge proces van maken, en de charme die de bijbehorende imperfecties oplevert, hebben me geholpen om dat los te laten.”